De combinatie van werken als zzp’er in de zorg en het volgen van een opleiding tot osteopaat heeft meer raakvlakken dan gedacht. Irene Elbers begeleidt het ene moment cliënten en op het andere moment zorgt ze met haar ‘gouden’ handen voor een ontspannende massage.
Bij binnenkomst dringt de geur van oliën de neus binnen. Zelf ruikt Irene Elbers dat niet meer, omdat ze inmiddels is gewend aan de prettige geuren in haar massagepraktijk aan huis. Hier liggen bijna dagelijks – de weekenden uitgezonderd – twee tot drie mensen op haar tafel. Wie daar ligt, kan een intuïtieve behandeling verwachten. Bijna geen enkele behandeling zal hetzelfde zijn, stelt ze. ,,Uiteindelijk wil ik de mensen naar huis laten gaan met het hoofd leeg.” Maar hoe Irene dit vak in is gerold, volgt later.
Eerst de fascinatie voor het menselijk lichaam. Die gaat terug tot haar kindertijd. Dat Irene werkt als masseuse en massagetherapeut en een zevenjarige opleiding Osteopathie volgt, is daarom ook niet vreemd. ,,Ik was altijd geboeid door ziekenhuisoperaties op televisie”, vertelt ze, terugdenkend aan die tijd. ,,Ik heb vroeger ook altijd gezegd dat ik graag in een ziekenhuis zou willen werken, maar de opleiding tot verpleegkundige zag ik niet zo zitten.”
“Soms zou ik diegene even spreekwoordelijk door elkaar willen schudden, als advies niet wordt opgevolgd. Maar als er juist wel vooruitgang in zit, dan vind ik dat mooi.”
Irene Elbers, zzp’er in de zorg
Dus zocht ze iets anders. Een sportopleiding (CIOS) leek haar wel wat. Door een kapotte enkel, waaraan ze drie keer was geopereerd, haalde ze de toegangstest niet. Dus moest daar een alternatief voor komen. Irene weet het nog goed. ,,Ik liep een keer over straat en zag iemand lopen aan wie je kon zien dat deze persoon een verstandelijke beperking had. Op de een of andere manier zag ik mij dit werk ook doen.” Zo is ze aan haar opleiding Sociaal Pedagogisch Werk begonnen.
Elke dag genieten
Van het werken met cliënten geniet Irene nog elke dag. Ze begint te glunderen. ,,Het is toch prachtig als je iemand een volgende stap ziet zetten? Dat is wat ik hier zo mooi aan vindt.” Maar haar enkel speelt haar weer parten. Een vierde operatie volgt. De arts zegt dat een rolstoel mogelijk op haar wacht in de toekomst, terwijl ze als twintiger in de bloei van haar leven staat.
Tijd voor een kantoorbaan in plaats van het maken van kilometers. Niet helemaal haar ding, blijkt later. ,,In het begin was deze structuur prettig met een jong gezin, maar ik voelde mij steeds minder op mijn plek. Ik kwam volgens de diagnose in een burn-out terecht, maar denk zelf eerder aan een bore-out.”
Wonderbaarlijk genoeg herstelt haar enkel. Irene kan weer pijnvrij lopen. ,,Dat zelf herstellend vermogen van het lichaam, vind ik echt fascinerend. Er is nog zoveel waar wij nog geen kennis over hebben”, zegt ze, waarna ze lacht.
Wat wil Irene Elbers?
In de maanden dat Irene thuiszit, denkt ze na over haar toekomst en stelt zichzelf regelmatig de vraag: wat wil ik en waar word ik gelukkig van? De bovenmatige interesse voor het menselijk lichaam komt weer bovendrijven. Ze meldt zich aan voor een meeloopdag bij de opleiding osteopathie. Daar adviseert een student haar om eerst een opleiding sportmassage te volgen. Irene volgt het advies op en blijkt ook nog eens over ‘gouden’ handen te beschikken.
Dan komt de coronapandemie op gang. In die tijd besluit ze om zich in te schrijven voor de opleiding Osteopathie. Haar grote wens gaat eindelijk in vervulling. ,,Als ik het nu niet doe, dan zou ik het nooit meer doen. Ik bleef het maar voor mij uitschuiven, want ik was nooit een uitblinker op school”, vertelt de 32-jarige studente uit Brabant met een twinkeling in haar ogen.
“Ja, de eerste zorgosteopaat van Nederland, dat lijkt mij wel wat.”
Irene Elbers, zzp’er in de zorg
Tijdens de lockdown neemt ze ook nog een ander besluit: ze wordt zzp’er in de zorg, want een groots zorghart heeft ze nog altijd. De combinatie van het volgen van een opleiding en het werken als masseuse/massagetherapeut en zzp’er in de zorg voelt bevrijdend voor haar. Irene heeft regie over haar eigen agenda, kan masseren aan huis en ook bij de cliënten ‘lekker haar ding doen’.
Meer raakvlakken dan gedacht
Haar werk en opleiding tot osteopaat hebben meer raakvlakken met elkaar dan ze mogelijk beseft. ,,Alles staat in verbinding met elkaar. Je kunt het menselijk lichaam en de geest niet los van elkaar zien.” De cliënten kennen inmiddels de achtergrond van Irene dus de massageolie gaat altijd mee in de tas. Irene lacht. ,,Ja, ze weten mij wel te vinden.”
Wat ze zo inspirerend aan haar werk vindt – of het nu gaat om het begeleiden van cliënten of om een massagebehandeling? ,,De groei en zelfontwikkeling die mensen doormaken”, antwoordt de osteopaat in opleiding. ,,Ook als de cliënten stappen maken, geniet ik daarvan.”
Soms geeft ze de mensen op haar massagetafel advies – alleen als daar om wordt gevraagd. Daar wordt niet altijd gehoor aan gegeven. Irene houdt daarom weleens een spiegel voor om een besefmoment te creëren. ,,Als jij klachten hebt en die gaan maar niet weg omdat jij, bijvoorbeeld, nog steeds niet op je plek zit op je werk, dan kun je blijven komen maar dan verdwijnen de klachten niet. Je moet jezelf willen verbeteren, daarvoor openstaan, anders zal het niet gaan werken en blijf je last houden.”
Het gaat om de intrinsieke motivatie wil ze hiermee zeggen. ,,Soms zou ik diegene dan even spreekwoordelijk door elkaar willen schudden. Maar als er juist wel vooruitgang in zit, dan vind ik dat mooi.”
De opleiding rondt Irene in 2026 af. En dan? Blijft ze dan ook werken als zzp’er in de zorg? ,,Dat weet ik nog niet”, antwoordt ze eerlijk. ,,Ik weet dat osteopathie binnen zorginstellingen nog vrij nieuw is. Het lijkt mij heel tof om op die manier de cliënten te kunnen helpen, want de zorg vind ik nog altijd een heel mooi vak. Ja, de eerste zorgosteopaat van Nederland, dat lijkt mij wel wat.”
Beluister hier onze podcast over werkgeluk met zzp’er Rick Jansen:
