PIDZ’er Eugène Juliana klom uit een diep dal. Na een zware operatie en een burn-out, heeft hij de weg omhoog ingeslagen. Maar het gevaar van een bijstandsuitkering ligt op loer, omdat hij nog revalideert en geen arbeidsongeschiktheidsverzekering had afgesloten.
Het leven lacht Eugène in 2017 toe. Hij waagt de stap om zich in te schrijven bij de Kamer van Koophandel als zzp’er in de zorg. De eerste maanden combineert hij zijn ondernemerschap met loondienst, wat hij in 2018 definitief achter zich laat. Niet lang nadat de PIDZ’er zich volledig op het zzp’en heeft gericht, volgt een scheiding.
Dat hakt erin en hij verhuist naar Vlissingen, waar hij een nieuw bestaan wil opbouwen. Alleen met twee jonge kinderen voelt het voor hem heel onnatuurlijk om ver van hen vandaan te wonen. Dus besluit Eugène, die inmiddels een nieuwe partner heeft gevonden, naar Kaatsheuvel te verhuizen, vlak bij zijn kinderen in de buurt.
“Ik zat echt in een negatieve spiraal. Ik had continu pijn. Pijn beheerste mijn leven op een gegeven moment.”
PIDZ’er Eugène
Zijn nieuwe woning vraagt om een verbouwing. Dit totaalpakket van startende zzp’er, een scheiding én verbouwing wordt hem uiteindelijk te veel. In oktober 2019 vertoont zijn arm uitvalsverschijnselen vanwege een beknelde zenuw in de elleboog, maar Eugène werkt stug door. Desnoods op halve kracht. ,,Ik heb roofbouw gepleegd op mijn lichaam. Alle energie eruit getrokken. Mijn lijf zei op een gegeven moment: ‘Dit is genoeg’.”
Burn-out
Dat knaagt psychisch aan hem, waardoor hij ook nog in een burn-out terechtkomt. ,,Ik zat echt in een negatieve spiraal. Ik had continu pijn. Pijn beheerste mijn leven op een gegeven moment”, zegt hij, terugdenkend aan die periode. Zijn ruggenmerg zat in de verdrukking en er werd artrose en stenose geconstateerd van nek tot tweede borstwervel.
Vlak voordat de coronacrisis uitbreekt, moet PIDZ’er Eugène stoppen met werken. Alleen een acht uur durende operatie kan hem van de pijn afhelpen. De artsen vertellen hem dat hij een dwarslaesie had kunnen oplopen. ,,Het is heel beangstigend als je niet meer op je lichaam kunt vertrouwen. Dat vertrouwen was helemaal weg. Dit was echt geen leven meer. De bodem was bereikt.
Door de pandemie kon hij niet eerder dan november 2020 terecht voor de operatie, die uiteindelijk twee grote littekens in hals en nek achterlaat. In de tussentijd was zijn vishengel van grote waarde. ,,Ik was echt heel veel aan het water te vinden en heb ook heel veel gewandeld”, vertelt Eugène aan zijn keukentafel. ,,Ik zat in de alarmfase. Gelukkig wilde ik nog naar buiten en niet alleen maar slapen, zoals je weleens hoort bij mensen met een burn-out.”
Medisch wonder
Een paar maanden na zijn operatie oogt PIDZ’er Eugène fit en strijdbaar. ,,De artsen hebben vooraf gezegd dat het herstel van de operatie zes tot twaalf weken kan duren en daarbij komt mogelijk nog een revalidatie van negen maanden.” Maar de geboren Curaçaoënaar blijkt een medisch wonder. ,,Ja, zo hebben ze het mij ook verteld”, zegt hij, waarna een grote lach volgt. ,,Dat ik nu al zo mobiel ben en zonder pijnstillers rondloop, hadden ze nog niet vaak gezien. De meesten die herstellen hebben nog morfine of diazepam nodig tegen de pijn. Ik heb 38 jaar fanatiek gesport, mijzelf enorm verdiept in voeding die goed is voor het herstel. Ik ben ervan overtuigd deze leefstijl hieraan heeft bijgedragen.”
“Als ik niet snel opdrachten vind, dan kom ik misschien in de bijstand terecht en dan raak ik mijn KVK-inschrijving kwijt. Dat is het allerlaatste wat ik wil.”
PIDZ’er Eugène
Nu zijn herstel zo spoedig verloopt, wil Eugène graag zijn belastbaarheid op de werkvloer opbouwen. Alleen, merkt de 45-jarige zorgprofessional, is dat heel lastig als zzp’er. En voor hem is het een race tegen de klok aan het worden, omdat hij nu een uitkering heeft tot eind juni waardoor hij inclusief toeslagen moet zien rond te komen van 1200 euro in de maand. Daarnaast is er een aantal schuldeisers. Met vijftig euro per week moet hij het zien te rooien.
Bijstand
Eugène had geen arbeidsongeschiktheidsverzekering afgesloten als startende zzp’er omdat de kosten voor hem te hoog waren. ,,Als ik niet snel opdrachten vind, dan kom ik misschien in de bijstand terecht en dan raak ik mijn KVK-inschrijving kwijt. Dat is het allerlaatste wat ik wil”, vertelt PIDZ’er Eugène, die zijn stem lichtjes verheft. ,,Ze hebben al geprobeerd mijn auto af te pakken. Daar heb ik een stokje voor gestoken, want dan ben ik helemaal ver van huis. Je wil gewoon absoluut niet in deze molen terecht komen. Iemand van de gemeente zei al tegen mij: ‘Ik hoop dat je eruit komt’. Dat zegt volgens mij genoeg.”
Met enige ernst in zijn stem: ,,De tijd begint een beetje te dringen. Ik weet niet waar ik sta, ik weet niet hoeveel ik aankan als het om mijn werk gaat. Het is heel moeilijk, omdat ik mijn lichaam niet wil overvragen. Dat heb ik al eens gedaan.”
Desondanks houdt PIDZ’er Eugène hoop. Hij is ervan overtuigd weer helemaal op te krabbelen en cliënten te begeleiden. De eerste lijntjes zijn uitgezet. De begeleider met hart voor de jeugdzorg wil zzp’ers het volgende op het hart drukken. ,,Een ongeluk zit een klein hoekje. Het kan écht iedereen overkomen. Als je de arbeidsongeschiktheidsverzekering kunt afsluiten, doe het alsjeblieft. Ik heb ervaren dat welvaart en armoede ontzettend dicht bij elkaar liggen. Daar wil je niet in terechtkomen.”
