Actualiteitenprogramma EenVandaag kwam onlangs met een item over gedetacheerden en zzp’ers in de zorg. De conclusie: zij maken de zorg twee keer zo duur en per jaar gaat zo’n drie miljard euro naar bemiddelings- en servicebureaus. Ik vind dat tekort door de bocht.
Laat ik beginnen met het ontkrachten van de stelling dat een zzp’er in de zorg duurder is dan iemand in loondienst. Brancheorganisatie SoloPartners heeft hier onderzoek naar gedaan en daaruit die conclusie kunnen trekken. En dat zit zo: een zzp’er in de zorg moet zorgen voor een arbeidsongeschiktheidsverzekering, zijn pensioen en krijgt ook geen vakantiegeld – o ja, vergeet de inkomstenbelasting niet. Een zelfstandige zorgprofessional neemt al deze facetten mee in zijn uurtarief, waarvan hij alles moet betalen.
“Servicebureaus nemen al dat werk voor de zorginstellingen uit handen, zodat zij niet hoeven te zoeken naar de juiste mensen aan het bed. Dat is een zorgvuldig proces.”
Hetty van Dommelen, algemeen directeur
Iemand in loondienst krijgt naast salaris ook vakantiegeld, pensioen en doorbetaald bij ziekte. Deze kosten zijn voor rekening van de werkgever, de zorginstelling dus. Het kostenplaatje bestaat dus uit meer dan alleen het uurloon, waardoor de kosten volgens SoloPartners ongeveer gelijkliggen met de kosten van een zzp’ers in de zorg.
Daarom ben ik het ook niet eens met de uitspraken van ziekenhuisbestuurder Marjolein Tasche van het Franciscus Gasthuis en Vlietland in Rotterdam en Schiedam in het item van EenVandaag. Zij zegt dat een zzp’er bijna twee keer zoveel kost. Waar ik vooral een lans voor wil breken: laten we vanaf vandaag verder kijken dan enkel de kosten van zzp’ers in de zorg.
Een goede flexibele schil is tegenwoordig onmisbaar. Niet alleen om een goede bezetting en daarmee de zorg voor patiënten en cliënten te garanderen, maar ook omdat kennis, expertise en een frisse blik van buitenaf voor nieuwe inzichten kunnen zorgen. Bovendien scheelt het vervelende situaties. In mindere tijden hoef je geen personeel te ontslaan, maar beëindig je de opdracht van de zzp’er of gedetacheerde zorgprofessional.
Ik sluit mij graag aan bij de uitspraak van detacheringsdirecteur Marco Xenakis in het item van EenVandaag. ,,Mensen gaan niet per se uit loondienst omdat ze een klein beetje meer verdienen. Veel mensen die bij ons komen, zijn het een beetje zat. Vaak blijkt dat ze niet het vak maar juist de sleur zat waarin zij zat waren.”
“Geld is geen hoofdreden om zzp’er te worden. De eigen regie over de agenda, een betere werk-privébalans en vooral meer tijd voor de cliënten en patiënten vormen de hoofdmoot.”
Hetty van Dommelen, algemeen directeur
Dat zie ik ook zo. Geld is geen hoofdreden om zzp’er te worden. De eigen regie over de agenda, een betere werk-privébalans en vooral meer tijd voor de cliënten en patiënten vormen de hoofdmoot. Als zij zelf kunnen bepalen waar en wanneer ze werken en daardoor meer tijd over houden voor hobby’s, sporten en gezin bevordert dit hun werkgeluk. En PIDZ streeft naar steeds gelukkigere zorgprofessionals.
Dus laten we alsjeblieft ophouden met het stigmatiseren van een flexibele schil en de kosten daarvan, want deze groep zorgprofessionals is juist van meerwaarde.
Lees ook andere columns van Hetty over zzp’ers in de zorg:
- Dit jaar zal lastig te voorspellen zijn voor zzp’ers
- Zorgplicht: een goed idee of juist niet?
- Fijne feestdagen!
- Eindelijk weer een Wij-krant
- De gelukkige zorgprofessional
- Ben jij ook een ondernemer?
- De toekomst van de zorg
- Stilte voor de storm
- Het inenten van zorgprofessionals
- De kwaliteit van zzp’ers in de zorg
